Diagnostyka

Rozpoznanie schorzenia z grupy tzw. „ chorób przeciążeniowych” jest rozpoznaniem bardzo ogólnym.
Oto przykład.

Jeżeli rozpoznajemy zespół bolesnego barku, to może to być zarówno kwestia pogrubiałego stożka rotatorów, jak i występujących na dolnej powierzchni wyrostka barkowego osteofitów. Przyczyną bólu barku mogą być zmiany zwyrodnieniowe stawu barkowo-obojczykowego. Należy wykluczyć płyn w kaletce podbarkowej, czy wreszcie zmiany w samym mięśniu naramiennym o typie punktów spustowych lub entezopatii przyczepu dalszego tego mięśnia. Analogicznie zespoły bólowe w innych lokalizacjach, też mogą być spowodowane patologią wielu różnych struktur anatomicznych.

Aby leczenie było skuteczne obowiązuje dokładne badanie kliniczne z wszystkimi testami na poszczególne mięśnie, ścięgna , więzadła i powięzie przebiegające w danym regionie anatomicznym.

Ważna jest kliniczna ocena stawów.

Konieczne jest także wykluczenie chorób tzw. układowych i metabolicznych ( np. reumatoidalne zapalenie stawów, dna moczanowa, łuszczyca itp. ) ). Zawsze też należy sprawdzić, czy bóle charakteryzujące dany zespół przeciążeniowy nie są spowodowane uciskiem na korzenie nerwowe na poziomie kręgosłupa szyjnego czy lędźwiowego.   W diagnostyce bardzo pomocne, jest wykonanie badania USG.

Pozwala ono uwidocznić ewentualną obecność płynu w kaletkach i stawach. Uwidacznia również, jaka jest echostruktura dostępnej badaniu części ścięgien, więzadeł, torebek stawowych.
Zawsze należy wykonać badania rtg w celu wykluczenia złamań, chorób infekcyjnych, metabolicznych i nowotworowych w obrębie tkanki kostnej.

Jeżeli pacjent wymaga skierowania na leczenie operacyjne, często kieruję na badanie rezonansem magnetycznym. Jest to badanie niezwykle istotne przed planowanym leczeniem operacyjnym w obrębie obręczy barkowej, kręgosłupa, czy operacjami rekonstrukcyjnymi w obrębie kolana lub stawu skokowego.

Przed operacjami uwolnienia kanałów nerwów: zespół cieśni kanału nadgarstka, kanału Guyona, kanału nerwu łokciowego, czy kanału stępu i zespołu mięśnia nawrotnego obłego, warto wykonać badanie EMG. Pozwala ono zwiększyć prawdopodobieństwo postawienia prawidłowej diagnozy, a także kontrolować po zabiegu, poprzez porównywanie wyników wykonywanych w odstępach czasu badań, czy postępuje proces regeneracji nerwu.